Nun
contexto de Literatura Infantil e Xuvenil de tan alta calidade como o
que temos en Galicia bótanse de menos análises académicas,
reflexións teóricas de peso.
No
ano 2006 a Dirección Xeral de Ordenación e Innovación Educativa da
Consellería de Educación e Ordenación Universitaria, edita a GUÍA
: EU
LEO PORQUE ME PETA, dentro da campaña de lectura que tiña por
lema HORA DE LER,
con textos do colectivo Acatrotintas
formado por Mayte Leis, Cristina Novoa, Magdalena de Rojas e Juana
Vázquez. Nesta guía as autoras fan unha reflexión seria e ben
fundamentada sobre o libro, a lectura e os contos; aportan tamén
bibliografía, webgrafía e propostas de traballo.
En
decembro de 2008 Isabel Mociño González publica no blogue Crítica
literaria da Asociación de Escritoras/es en Lingua Galega o
artigo: “Novos
modos de análise. Investigación” sobre a presencia da LIX no
ámbito da investigación académica, no que fai unha reflexión moi
interesante sobre o tema:
"En canto á bibliografía
significativa é aínda insuficiente, pois obsérvase que as obras
canonizadoras por excelencia (historias literarias, dicionarios,
antoloxías, etc.) son moi contadas".
Hoxe
podemos atopar na rede espazos de moita calidade sobre literatura
infantil e xuvenil, na maioría recóllense informacións sobre novas
publicacións, reseñas e comentarios.
Necesitamos
algo como El
jardín secreto, un artigo de Ana Garralón para un monográfico
sobre libros para a infancia na revista Letras
Libres.
“Los
niños rápidamente aprenden a distinguir el lenguaje coloquial del
lenguaje literario. El libro es una realidad física, un delicado
objeto lleno de promesas en cuyas páginas hay un jardín secreto".
Ana
Garralón recupera a Bruno Bettelheim e o Psicoanálisis
de los cuentos de hadas,
para definir como a psique dos cativos se verá influída polos
marabillosos mundos dos contos. E
como, por medio dos contos populares, os pequenos aprenden a afrontar
a súa
evolución física, psíquica e intelectual e a incorporarse á
sociedade.

A revista ofrécese en
galego, castelán, portugués e inglés. Como o Catálogo de literatura infantil e xuvenil, editado pola Xunta de Galicia tamén
en inglés. Por que non en catalán ou eusquera? É máis oficial ou
máis próximo o inglés? Xa non digo o portugués que, aínda que extranxeiro, está xa no xerme da iniciativa na Asociación galego portuguesa de investigación en literatura infantil e xuvenil.